Leegstaande kantoren: het is een omvangrijk probleem in Nederland. De Nederlandse kantorenmarkt wordt medio 2015 geconfronteerd met circa 7,1 miljoen vierkante meter kantorenaanbod. Van deze kantoren wordt bijna een derde (2,2 miljoen vierkante meter) reeds langer dan vijf jaar aangeboden.2
De druk op de woningmarkt daarentegen is, zeker in de centrale steden Amsterdam en Utrecht, bijzonder hoog. In de Noordvleugel van de Randstad dienen de komende jaren nog veel woningen te worden toegevoegd. Berekend is dat het tot 2040 gaat om 440.000 woningen.3 Recent is daar de stroom aan vluchtelingen bijgekomen die, mits zij beschikken over een verblijfsvergunning, eveneens recht hebben op huisvesting.
Transformatie van kantoren is één van de middelen om het aantal leegstaande kantoren te verminderen en de woningvoorraad (tijdelijk) te vergroten. Bijvoorbeeld door kantoren (tijdelijk) om te bouwen tot studentenflats of (senioren)woningen.
Met de aanpassing van de Leegstandwet (hierna: Lw) sinds 1 juli 20134 en het Besluit omgevingsrecht (hierna: Bor) sinds 1 november 20145 zijn de mogelijkheden om tot tijdelijke transformatie van kantoren in woningen over te gaan, verruimd.
In dit artikel worden de (verruimde) mogelijkheden van tijdelijke verhuur van kantoren op grond van de Leegstandwet besproken, waarbij tevens de publiekrechtelijke aspecten op grond van het Bor aan de orde zullen komen. Ingegaan zal worden op de vraag met welke verschillende regels en randvoorwaarden rekening dient te worden gehouden, onder aanvulling van relevante jurisprudentie.
Geconcludeerd kan worden dat transformatie van kantoren in tijdelijke woonruimte volop kansen biedt mits op een juiste wijze wordt omgegaan met de van toepassing zijnde regels.